EÄŸer ÅŸu saniye yemek yemeyi bıraksaydınız, 6 saat boyunca vücudunuzda her ÅŸey normal devam ederdi. Bu süreçte yediÄŸiniz besinler sindirilirdi ve elde edilen enerjileri harcamaya baÅŸlardınız. Daha sonra gıdalardan gelen enerjiler kullanılınca, karaciÄŸerde depolanan glikojenler glikoza çevrilerek vücudun tüm organlarına yollanırdı. Bu glikozun %25'ini sadece beyin kullanırdı. Sürecin devamında zamanla glikojen miktarı azaldığından beyin alarm moduna geçerdi ve hem aç, hem sinirli hissetmeye baÅŸlardınız.

Glikojen kaynakları da tüketilince, vücutta yaÄŸların yakımı baÅŸlar. Vücut için bu harika bir durum olsa da, beyin için pek tercih edilen bir durum deÄŸildir. OluÅŸan uzun yaÄŸ asitleriyle ihtiyacını göremeyen beynimiz, bu asitlerin de parçalanması emrini verir ve ortaya keton molekülleri çıkar.

Keton nedeniyle açlığa baÄŸlı nefes kokması meydana gelir. Neyse ki beyin bu molekülleri kullanarak iÅŸini görmeye devam eder, ancak her ÅŸey artık toz pembe deÄŸildir. Bu moleküller, beynin ihtiyacı olan enerji miktarının sadece %75’ini karşılayabilir. Devamında beynin çalışması yavaÅŸlar, algılarda bozulmalar meydana gelir, odaklanma sıkıntısı baÅŸlar ve baÅŸ aÄŸrıları deneyimlenir.

Sadece fiziksel olarak deÄŸil, ruhen de sıkıntılar yaÅŸanır. Psikolojik olarak da zayıflayan kiÅŸi, saÄŸlıklı karar verme yetisini kaybeder, agresifleÅŸir, duygusal travmalar deneyimler, sabırsız hale gelir. Bu etkiler saatler ilerledikçe giderek daha belirgin hale gelir.

3. günün sonuna gelindiÄŸinde isyan bayraklarını açan beyniniz gözü karartır ve vücudunuzdaki proteinlerin parçalanması emrini verir. Bu dönemde proteinlerden aminoasitler üretilerek bunlar glikoza çevrilir. Kaslar yavaÅŸ yavaÅŸ kaybolmaya baÅŸlar ve kemikler zayıflar. 

5. günden itibaren mineral ve vitaminden yoksun kalan bağışıklık sisteminizin tüm elemanları iflas bayrağını çekmeye baÅŸlar. Bazı virüs ve bakteriler bu ortamı deÄŸerlendirerek pek çok enfeksiyona sebep olabilr. Ağız çevresinde uçuk ve ağız içinde aft oluÅŸabilir.

10. güne gelindiÄŸinde artık organlarınız yavaÅŸ yavaÅŸ alarm zilleri çalmaya baÅŸlar, vücudunuzdaki tüm yaÄŸ dokusu enerji amaçlı kullanılmaya çalışılır. Bu dönemde kalbe baÄŸlı ölümler görülebilir.

3-10 hafta arasındaki süreçte ölüm artık kaçınılmazdır, bu süreçte ne kadar süre dayanacağınızı belirleyen en önemli iki etken vücudunuzdaki su oranı ve yaÄŸ oranıdır. Yani yemek yemiyor olsanız bile düzenli olarak su içebilirseniz ve halihazırda zayıf bir insan da deÄŸilseniz, açlığa daha uzun süre dayanabilirsiniz; tabii baÅŸka hastalıklarınız da yoksa. Ä°ÅŸte durum böyle...